سوره القمر
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
1به نام خدا كه رحمتش بىاندازه استو مهربانىاش هميشگى.
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَ نَهَرٍ
54يقينا پرهيزكاران در بهشتها و [كنار] نهرها هستند؛
فِي مَقْعَدِ صِدْقٍ عِنْدَ مَلِيكٍ مُقْتَدِرٍ
55در جايگاهى حق و پسنديده نزد پادشاهى توانا.
سوره الرحمن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ الرَّحْمٰنُ
1به نام خدا كه رحمتش بىاندازه است و مهربانىاش هميشگى؛ [خداى] رحمان
عَلَّمَ الْقُرْآنَ
2قرآن را تعليم داد.
خَلَقَ الْإِنْسانَ
3انسان را آفريد؛
عَلَّمَهُ الْبَيانَ
4به او بيان آموخت؛
الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ بِحُسْبانٍ
5خورشيد و ماه با حسابى [منظم و دقيق] روانند؛
وَ النَّجْمُ وَ الشَّجَرُ يَسْجُدانِ
6و گياه و درخت همواره [براى او] سجده مىكنند؛
وَ السَّماءَ رَفَعَها وَ وَضَعَ الْمِيزانَ
7و آسمان را برافراشت و [براى سنجش هر امر معنوى و مادى] ترازو نهاد؛
أَلَّا تَطْغَوْا فِي الْمِيزانِ
8تا در [سنجيدن با] ترازو طغيان روا مداريد [و از مرز عدالت و انصاف مگذريد.]
وَ أَقِيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَ لا تُخْسِرُوا الْمِيزانَ
9و ترازو را به عدالت برپا داريد و از ترازو مكاهيد؛
